Aktualności

Chrystus Zmartwychwstał i my razem z Nim!

Siostry i Bracia, drodzy Przyjaciele,

niech Święta Zmartwychwstania Pana ożywią w nas doświadczenie bycia jednym Ciałem,

którego pasterzem jest zwycięski Baranek!

Z najserdeczniejszymi życzeniami,

Iwona Sułek

Krajowy Koordynator Koinonii Jan Chrzciciel

Do wszystkich braci i sióstr
z Oaz – Rzeczywistości wspólnotowych
Koinonii Jan Chrzciciel

Chrystus zmartwychwstał!

Temat: Wielki Post 2018

Drodzy Bracia i Siostry,
Żyjemy w czasach pełnych życia; w czasach – moim zdaniem – pięknych i budzących entuzjazm. Nam, Koinonii, nie przystoją wizje pełne negatywizmu i smutku. My po prostu ze spokojem oczekujemy przyjścia Pana. Oczywiście, nie wszystko jest proste; problemy nie mają łatwych rozwiązań, a zło coraz bardziej się rozprzestrzenia. A przecież słońce jest zawsze obecne, pomimo chmur przepływających po niebie. Bo chmury zawsze są przejściowe!
I to jest motto całego Wielkiego Postu w tym roku: „Pan jest zawsze obecny”.

Trwamy w oczekiwaniu na powrót Chrystusa i jest to właściwe zadanie ucznia, który „w międzyczasie” ma głosić zbawienie w Jezusie, – zbawienie za darmo i dla wszystkich. Przypominają o tym całe Dzieje Apostolskie: mamy się nawracać do pełnego nadziei oczekiwania. Takiego oczekiwania domaga się od nas także sama Ewangelia tam, gdzie jest mowa o początku posługi Jezusa: „Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” (Mk 1,15).

Czas się wypełnił, ale nie dla wszystkich. Nie wypełnił się dla tych, którzy nie chcieli uznać i przyjąć w Jezusie bliskości Boga, a wypełnił się w życiu każdego, kto przyjął Mesjasza, Jezusa z Nazaretu, posłanego przez Boga jako dar dla nas. Był to więc czas błogosławiony, choć nie dla wszystkich.
Podobnie dzisiaj – czas, który przeżywamy, jest piękny, chociaż nie dla tych, którzy odrzucają nadejście Boga miłosiernego, przekraczającego prawo szabatu, aby nakarmić głodny lud (por. Mk 2,23- 24). Potrzeba więc prawdziwego nawrócenia otwierającego nasze oczy i pozwalającego zobaczyć, że Słońce Sprawiedliwości nie zaszło; przeciwnie – przybliżyło się, aby ogrzać i obdarzyć błogosławieństwem każdego, kto jest zraniony i potrzebuje przyjęcia.
Tym, co pozwala nam otworzyć oczy, jest modlitwa – prawdziwy balsam dla odzyskania wzroku. To klucz do zwycięstwa nad ślepotą. Nie opuszczaj modlitwy, ale na nowo codziennie, w każdej sytuacji, zacznij wznosić ręce do nieba, aby dziękować Panu i wzywać Jego pomocy. Podnieś swoje ręce, a otrzymasz prawdziwe błogosławieństwo – to, którego wszyscy potrzebujemy: – błogosławieństwo odkrycia, że Bóg jest blisko, bo czas się wypełnił.

Modlitwa wraz z postem i jałmużną, pomoże nam stać się głosicielami nadziei, a nie mrocznymi roznosicielami smutnych wiadomości. Świat potrzebuje tych, którzy przyniosą mu radość, którzy otworzą oczy i obudzą serca, zobojętniałe i sparaliżowane przez różne doświadczenia i lęk. Potrzebujemy zobaczyć Boga, który jest blisko, Boga miłosiernego, Boga-Zbawiciela. My sami potrzebujemy zobaczyć, że dziś, bardziej niż wczoraj, jest czas błogosławieństwa; to zapowiedź pełni, która ma nadejść z wysoka.

Czas się wypełnił i jest błogosławiony, jeśli zdecydujesz się nawrócić. Módl się, aby twoje oczy odzyskały właściwą wizję Królestwa Bożego, które jest blisko ciebie.
Taki jest Wielki Post w tym roku:

• modlić się, aby czas się wypełnił,
• modlić się, aby nasze oczy zobaczyły dar Boży, który jest blisko mnie,
• modlić się, abym potrafił odkryć znaki Bożej obecności w mojej codzienności,
• modlić się, aby ukazywać Słońce, ciągle świecące nad nami.

Módlmy się osobiście, razem i w każdych okolicznościach, jak nam o tym przypomina Św. Paweł:
„…Między sobą zachowujcie pokój! Prosimy was, bracia, upominajcie niekarnych, pocieszajcie małodusznych, przygarniajcie słabych, a dla wszystkich bądźcie cierpliwi! Uważajcie, aby nikt nie odpłacał złem za złe, zawsze usiłujcie czynić dobrze sobie nawzajem i wobec wszystkich! Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie! W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie! Wszystko badajcie, a co szlachetne – zachowujcie!” (1Tes 5,13-21).

Plzeň-Valcha, 7 lutego 2018 r.

o. Alvaro Grammatica
Pasterz Generalny

Podobnie, jak w ubiegłym roku, zapraszamy do udziału w letniej szkole języka angielskiego. Jeśli masz ukończone 18 lat i znajdziesz czas w sierpniu tego roku, to być może jest to propozycja dla Ciebie.
Poniżej szczegóły.

V Międzynarodowa Letnia Szkoła Języka Angielskiego

Naród kroczący w ciemnościach ujrzał światłość wielką; nad mieszkańcami kraju mroków światło zabłysło (Iz 9, 1)

Drodzy Przyjaciele,
niech przychodzące do nas Światło Bożej Miłości – JEZUS, rozjaśni wszelkie ciemności, wątpliwości i niewiadome. W Nim są wszystkie Twoje źródła i tylko On niesie rozwiązanie tam, gdzie ludzkimi oczami go nie widać…

Pełnych pokoju i nadziei Świąt oraz wielu wypełnionych Obietnic w Nowym Roku!

Iwona Sułek
Krajowy Koordynator Koinonii Jan Chrzciciel

Do wszystkich braci i sióstr z Oaz, Wspólnot Lokalnych Koinonii Jan Chrzciciel

Adwent – czas oczekiwania

W wymiarze doktrynalnym Adwent przypomina nam tajemnicę Wcielenia. Czy jednak dla naszej codziennej egzystencji przynosi on coś nowego? Pytanie to, obecne w naszych sercach, wyłania się spomiędzy różnych codziennych sytuacji. Tak bardzo pochłaniają nas rozmaite potrzeby, że ostatecznie tym, czego najbardziej nam zaczyna brakować jest nadzieja na to, że jeszcze coś może się zmienić.

Jesteśmy trochę jak Izraelici w niewoli egipskiej, którzy przestali wierzyć w istnienie Ziemi Obiecanej. A ona przecież istniała i była im przeznaczona. Podobnie rzecz wygląda w historii Jana Chrzciciela. Przypominamy tu Zachariasza, który przestał już czekać na wysłuchanie swoich modlitw o potomstwo. I wtedy dzieje się coś niewyobrażalnego: Zachariaszowi objawia się anioł i ogłasza, że wkrótce narodzi mu się syn, Jan, przyszły Chrzciciel. W podobny sposób Bóg objawia się Mojżeszowi na pustyni i jest to wydarzenie tyleż nieoczekiwane, co niechciane i nieprzewidziane. W obu wypadkach Bóg zapowiada coś niezwykłego. W pierwszym posyła Mojżesza do rodaków w niewoli, aby zaniósł im posłanie o bliskim uwolnieniu (por. Wj 3,16). W drugim anioł oznajmia Zachariaszowi, że jego modlitwa została wysłuchana (por. Łk 1,13). I żaden z nich nie uwierzył. Nie byli w stanie uwierzyć w coś takiego. Przede wszystkim jednak nie potrafili przyswoić sobie nowego języka, a mianowicie języka posłania. Zachariasz zaniemówi, a Mojżesz będzie musiał skorzystać z pomocy Aarona.

Musimy nauczyć się posługiwać nową gramatyką, opartą na wierze, a nie na faktycznych okolicznościach. Prawdziwą trudność sprawia nam taki sposób mówienia, który wprawdzie stoi w sprzeczności z rzeczywistością, ale jest językiem nadziei. I tego języka musimy się nauczyć. Wyobraźmy sobie Mojżesza idącego do swoich rodaków żyjących w niewoli i ogłaszającego im zbliżające się wyzwolenie. Albo Zachariasza, który ma powiedzieć przede wszystkim samemu sobie, że jego żona pocznie dziecko. Czy jest to mówienie pozbawione sensu, czy też ogłaszanie z wiary? Niestety, my często tracimy mowę, ponieważ nie potrafimy wydobyć z siebie słów, które mogłyby brzmieć jak przesłanie prorockie. Aby otworzyć się na Boże nowości trzeba nauczyć się prorokowania. Zachariasz, nauczony doświadczeniem, pisze na tabliczce nowe imię dla swojego syna: „Jan” – znaczy „Bóg jest łaskawy”, „Bóg wysłuchał”, „Bóg okazał swe miłosierdzie”. W tej samej chwili Zachariasz odzyskuje mowę i zaczyna prorokować.

Moi drodzy, albo otworzymy się na to, co nowe, albo żyjąc w zamknięciu, poddamy się tyranii czasu mijającego bez niespodzianek. Bóg chce, abyśmy wyszli z tej niewoli i abyśmy przyjęli postawę oczekiwania. Nieważne – otrzymam to, na co czekam, czy nie. Liczy się samo oczekiwanie. Ono daje nam młodość i zwinność orłów, które latają wysoko. Znaczenie słowa „Adwent” zakłada przyjęcie postawy, którą można wyrazić w słowach: „wierzę i oczekuję, bo mam nadzieję na wypełnienie obietnicy”. Wyzwaniem dla każdego z nas i dla całej wspólnoty jest to, abyśmy potrafili narodzić się na nowo dla proroctwa.

Jan Chrzciciel jest człowiekiem posłania i przyszłości, a jego spojrzenie jest przenikliwe, ponieważ widzi daleko i nie zniechęca się dniem dzisiejszym. Dlatego nie bądźmy niemi! Tak naprawdę nie chodzi o to, abyśmy byli wysłuchani, ale o tę siłę, która bierze się z oczekiwania na bycie wysłuchanymi. Dlatego z odwagą powróćmy do ogłaszania obietnic, ożywiajmy w sobie nadzieję, nawzajem się zachęcajmy, utwierdzajmy naszą komunię, zabiegając o jedność i nie opuszczając spotkań wspólnotowych.

Tak więc, codzienne ogłaszanie, nieustanne zachęcanie i wytrwałe uczestniczenie w naszych spotkaniach to trzy adwentowe zobowiązania dla nas.

o. Alvaro Grammatica
Pasterz Generalny

Pilzno-Valcha, 24 listopada 2017

Rok 2017 przynosi z sobą dwa jubileusze. Dwadzieścia pięć lat temu we Wrocławiu odbył się pierwszy w Polsce Kurs Paweł, a w roku 1997., również we Wrocławiu, podczas spotkania z założycielem Koinonii, o. Ricardo Argañarazem, zatytułowanego „Pustynia z Pasterzem”, podpisano pierwsze deklaracje przynależności do naszej wspólnoty.

25-lecie obecności Koinonii w Polsce

W dniach 21-22 października we Wrocławiu członkowie Koinonii z całej Polski świętowali srebrny jubileusz obecności Koinonii w Polsce. Jesienią 1992 r. ekipa ewangelizatorów z Włoch, Niemiec i Meksyku poprowadziła pierwszy w Polsce Kurs Paweł. Wśród prowadzących kurs byli m.in. o. Ricardo i Jose Prado Flores.
O. Ricardo był także gościem jubileuszowego spotkania we Wrocławiu. Prócz niego wśród zaproszonych gości znaleźli się Giorgio Cenzi z żoną Marią, bracia i siostry z Oaz w Radzicu i Błotnicy ze swoimi Pasterzami – Iwoną Sułek i Moniką Wojciechowską, Koordynator Regionu Gdynia Zenek Kufel z żoną Lidką oraz Koordynator Regionu Kraków i Dyrektor Krajowej Szkoły Ewangelizacji Beata Wójtowicz.

20 lat Koinonii w Kaliszu

„Pustynia z Pasterzem” stała się dla grupy młodych ludzi z Kalisza początkiem istnienia Koinonii Jan Chrzciciel w ich mieście. Dzisiaj ci „młodzi ludzie” dojrzeli i stali się wspólnotą, do której dołączają wciąż nowe osoby.
19 listopada kaliska Wspólnota świętowała swoje dwudziestolecie. W spotkaniu wzięli udział prócz samych gospodarzy, tzn. kaliszan i związanej z nimi Wspólnoty w Łodzi, także zaproszeni goście, a wśród nich Iwona Sułek ze wspólnotą braci i sióstr z Nowego Radzica, Dyrektor Międzynarodowego Biura Szkoły Nowej Ewangelizacji Miriam Olejnik (kaliszanka z pochodzenia), Koordynator Regionu Wrocław Marek Maj z żoną Bogusią i przedstawicielami wrocławskiej Koinonii, a także koordynatorzy poznańskiej Koinonii Sławek i Emilka Leciejewscy razem z przedstawicielami swojej wspólnoty.

Wdzięczność i świadectwo

Takie spotkania to okazja do dziękowania i do dawania świadectwa o tym, czego Bóg dokonał przez minione lata w życiu naszych wspólnot. I we Wrocławiu, i w Kaliszu zarówno wdzięczność, jak i świadectwa, brzmiały często i głośno zarówno ze sceny, jak i w rozmowach uczestników tych radosnych spotkań.
Wrocławskiej i kaliskiej wspólnocie składamy serdeczne życzenia urodzinowe. 🙂

Informujemy, że Międzynarodowa Letnia Szkoła Języka Angielskiego w Irlandii zmienia termin. Zapraszamy w dniach 20-31 sierpnia br.
Szczegółowe informacje można otrzymać pocztą elektroniczną klikając w ten link lub telefonicznie pod numerem +44 7547298830.

Zmienił się także koszt uczestnictwa, który wynosi teraz 275, a nie jak poprzednio – 320 funtów. Przypominamy, że propozycja Szkoły Języka Angielskiego adresowana jest do osób pełnoletnich (18+).