Do wszystkich braci i sióstr
z Oaz – Rzeczywistości Wspólnotowych
Koinonii Jan Chrzciciel
Chrystus zmartwychwstał!
Drodzy Bracia i Siostry,
W Ewangelii znajdujemy wyrażenie charakterystyczne dla etapu rozwoju myśli biblijnej o Bożej odpłacie, że mianowicie, każdy niesie ciężar swoich grzechów. Nie powinno się więc przerzucać odpowiedzialności na innych, jak to czyni infantylna i pachnąca Starym Testamentem teologia odpłaty, dzisiaj bardzo modna i używana opacznie do wygłaszania egoistycznych pretensji i do odsuwania w czasie własnego nawrócenia.
Wydaje się, że żyjemy w takich czasach, kiedy na nowo rozgorzało polowanie na czarownice, przy czym czarownicami są oczywiście zawsze inni – nie my. Rozbrzmiewa więc wezwanie do nawrócenia, skierowane do innych, zupełnie tak, jakby ci co nawołują, byli do tego uprawnieni.
W dziewiątym rozdziale Ewangelii wg Św. Łukasza znajdujemy słowa: „Potem mówił do wszystkich: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia bierze krzyż swój i niech Mnie naśladuje! Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa” (Łk 9,23-24). Uderzające jest to, że Jezus używa zaimka dzierżawczego „swoje”, aby wskazać, że nawrócenie nie może nie być czymś osobistym. To ja mam się nawrócić, a nie inni. Na tym polega typowa dla Jezusa nowość prowadząca do wypełnienia się biblijnego nauczania o tym, że to ja jestem odpowiedzialny za swoje nawrócenie.
Nie chodzi o życie innych osób, ale o moje własne. Moje pierwsze zobowiązanie odnosi się do mnie samego. W Wielkim Poście skupmy się więc na tym, co pokona nasz egoizm i spełniajmy gesty przeciwne postawie pozostawania wyłącznie w kręgu osobistych zainteresowań.
Ktoś powie: „A prawda? A grzech innych osób? Czy nie mamy piętnować zła?” Odpowiedź jest prosta: 1Kor 13 – Hymn o Miłości. Podchodzimy do brata z miłosierdziem. Filtrem prawdy zawsze powinna być miłość, a miłość między braćmi to miłosierdzie. I to jest, być może, prawdziwy i najwyż- szy wyraz miłości: miłosierdzie, które przykrywa wszystko i wszystko przetrzyma, ponieważ prawda nie może zrodzić się z czegoś innego niż miłość i przebaczenie.
Kochani, podejmijmy walkę przeciwko naszemu egoizmowi, który czyni nas sędziami! Przestańmy zastawiać pułapki na naszych braci, jak to było zwyczajem faryzeuszy! Wyprzedzajmy się nawzajem w okazywaniu sobie szacunku! Posługujmy się tym, co najbardziej ewangeliczne, a mianowicie miłosierdziem!
Kościół oferuje nam szeroki wybór środków ascetycznych, takich jak modlitwa, post albo jałmużna, a szczególnie uczynki miłosierdzia względem duszy i względem ciała. Z pewnością możemy wybrać spośród nich taki, który z łatwością będzie mógł zastosować każdy z nas: zamknąć usta na złe mówienie o bracie i siostrze. A jeśli już chcesz zrobić coś więcej, to wyjdź im naprzeciw, z gestem przebaczenia.
Czyniąc tak, zastosujemy w praktyce słowa Jezusa i będziemy znakiem Jego obecności między nami.
Pilzno-Valcha, 23 lutego 2019 r.
o. Alvaro Grammatica
Pasterz Generalny
